Activerend arbeidsmarktbeleid omvat een divers palet aan instrumenten, die elk op verschillende wijze op hun merites dienen te worden bezien. Voor beleidsmakers maakt dit het leven niet eenvoudig; zij zitten namelijk met de vraag welk instrument voor welke werkloze passend is. Gevolg is dat - zeker in het verleden - gesubsidieerde arbeid, loonkostensubsidies, scholing en bemiddeling allen onvoldoende selectief en gericht zijn ingezet. Hoog tijd dus voor een integraal raamwerk voor activerend arbeidsmarktbeleid, waarin de verschillende instrumenten tegen elkaar kunnen worden afgewogen.